SANA, BENİ HİÇ SEVMEMİŞ OLAN SANA
SANA, BENİ HİÇ SEVMEMİŞ OLAN SANA.. Platoniklik; aşkın en doğal, en masum, en güzel ve aynı zamanda en acı veren hali olan ve çeşitli nedenlerlede yaşanması mümkün olmayan ya da bir şekilde öyle görünen hayallerde yaşatılan ultra yüksek sevgidir. İnsan bu noktaya geldiği zaman aşkını en yüksek seviyede yaşar. başkalARININ NE DEDİĞİNİN BİR ÖNEMİ YOKTUR ARTIK. zaTEN KİŞİ KENDINI BU YOĞUN DUYGULARA KAPTIRMIŞTIR. KALPTİR BU; SEVER, GÜNLERCE AYLARCA HATTA YILLARCA SEVER. TEK TARAFLIDIR HER ŞEY ONUN İÇİN. YAŞAYAMADIKLARINI GECE BAŞINI O YUMUŞACIK YASTIGINA KOYDUĞU ZAMAN GÖZLERİNİ KAPAR, HAYAL EDER . ORASI ONUN DÜNYASIDIR. O YÖN VERİR HER ŞEYE İSTEDİĞİ GİBİ YAŞAR AŞKINI. SEVMEK ZOR İŞTİ... AMA SEVDİĞİN TARAFından sevilmek çok daha zordu( zamanla imkansız olduğunu öğrendik). yorucuydu, kırıcıydı, yakıcıydı,direndikçe daha sert çarpıp can acıtıcıydı.yorgun düşerdi bu kişi artık. bir kalbin çığlıkları hangi kelimlerle anlatılırdı, anlatılsa anlaşılır m